18.5.11

Τι περίεργα παιχνίδια που παίζει ο χρόνος μαζί μας. Περιμένεις την ώρα να περάσει λεπτό προς λεπτό μέχρι να ρθεί να λάμψουν τα μάτια του από μακριά, να δεις εκείνο το άβολο χαζό χαμόγελο και να σφιχτεί η κοιλιά σου. Όχι βρε χαζή, δεν είναι τίποτα, όοχι σου λέω δε σε πείραξε αυτό που έφαγες ούτε λυποθυμάς σε λίγο, κάτι άλλο θα 'ναι.
                                   Και πονηρεύεται πάλι ο χρόνος και κυλάει γρήγορα και γυρνάς την πλάτη και φεύγεις ακούγοντας το μετρό να ξεκινάει το ταξίδι του γυρισμού του
                                                                                  Περνάει ο χρόνος και έμαθες να γράφεις και να μετράς τα δάχτυλά σου. πρόλαβες ίσα ίσα να παίξεις κρυφτό και να είσαι ο κλέφτης και η Λένα-αστυνόμος να σε φυλακίζει, μέσα σε μια τάξη να μαθαίνεις τις κινήσεις των σωμάτων και εκεί είναι πάλι σε κάθε εξίσωση κρυμένος, αυτός και τα δευτερόλεπτά του να θέλει οπωσδήποτε να σου δείξει την μεγάλη του σημασία.         Εμφάνιζεται όταν περιμένεις να τελειώσεις αυτό το διαγώνισμα, να περάσει αυτό το φθινώπορο, χειμώνας, άνοιξη, αυτό το καλοκαίρι, αυτή η περιόδος. είναι εκεί όταν δεν θες να είναι και πρέπει να γυρίσεις σπίτι, πρέπει να πάρεις μια απόφαση, πρέπει να δουλέψεις, πρέπει να μεγαλώσεις, πρέπει να ωριμάσεις, γιατί κόλλησα με μια λέξη τόσο μονόδρομη και αυταρχική ;
     και νάτος πάλι, πόσο του αρέσει να παίζει και δεν περνάει η ώρα μέχρι να πάρεις τις βαλίτσες σου για την καινούρια σου αρχή σε ένα ξένο γνωστό περιβάλλον μιας βαριάς γλώσσας με ανθρώπους πρόσχαρους, με χειμώνες μεγάλους και άσπρους .             Στα μάτια της μητέρας σου , στα μαλλιά του πατέρα σου, στην ακμή του αδερφού σου, δίνει ταυτότητες στους ανθρώπους. Βρίσκει πάντα σημεία να αφήσει τα σημάδια του .Να σου πω το χειρότερο και να σταματήσω εδώ ή να στο πω και να σταματήσω με το καλύτερο. Τυχαίνει να είμαι αισιόδοξη, θα διαλέξω το δεύτερο.


Αυτός ο κύριος Χ  δεν αποφεύγεται,           μα είναι τόσο όμορφες οι ρυτίδες σου  όταν γελάς μανούλα και μικρή μ 'άρεσε τόσο να παίζω με το ρυτιδιασμένο χέρι της γιαγιάκας μου


Υ.Γ. η αισιοδοξία μου δεν έτυχ(ε.υχή)     <---- αυτό ήταν τυχαίο, δεν θα καταλάβεις όμως

4 σχόλια: