ξέρω θα επιμείνεις, εγώ ξανανθίζω
μπουμπούκι μες την χούφτα, ζεστό, πολύ φιλόξενο μέρος
καρδιά μου και δάκρυ μου
Πονεμένες αγάπες, χαμένα κορμιά
αδρεναλίνη... και η λάμψη στα μάτια σου
Ξαναγεννιέμαι, ψηλά, φτερά το κορμί μου
όνειρα πολύχρωμα
σαν το πάθος, το γέλιο, το είναι σου
Θάλασσα, γαλήνη τα μάτια σου
ταξίδι ο πόθος και μέσα μου ηλιαχτίδες
φανερώνουν τη σκόνη, σα πέπλο σκεπάζει
Φεύγω, αφήνω, γεννιέμαι ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου