25.5.11

ΜΕΣα σε όλα

Κι είχε μπει μόλις η δεσποινής άνοιξη..
























Είχατε παίξει μικρές τις κουμπάρες;
Γιατί εγώ όχι και έχω μείνει με την απορία πώς παίζεται.. Παρόλα αυτά η φαντασία με τις φιλενάδες δε μας κράτησε μακριά από το να παίζουμε όποιο χαζοφανταστικό παιχνίδι πλάθαμε. Είχαμε 2 χαρτιά σελίδες γεμάτες, άγνωστα για άλλους, παιχνίδια, κυριευμένα ομολογώ από πολύ, πολύ όμως, φαντασία και αθώα παιδικότητα.Λογικό θα σκεφτείς, το ξέρω. Και μπορώ να πω πολύ την χαίρομαι αυτή την λογική αυτή τη φορά. Παίζαμε μερικές φορές το "Γεράσιμος", στο οποίο βλέπαμε πως θα κυλούσε η ζωή μας αν είχαμε κομμένο χέρι ή πόδι. Αφού γέλασα για 5 λεπτά για αυτή μας την επινόηση συνεχίζω την ιστορία μου Όχι απαισιόδοξα αλλάαααα θέλοντας να μοιραστώ την αγάπη μου για τις ίδιες φιλενάδες που είχα πριν 11 χρόνια. Ναι, συνηδιτοποιώντας πόσο μεγάλο χρονικό διάστημα είναι αυτό, να σας πω πως το πρόσωπο μου καλύφθηκε από ένα πλατύ και μεγάλο χαμόγελο κι ίσως από την χαρά μου να κοκκίνησαν και τα μάγουλά μου. Ναι, το παθαίνω και αυτό όταν χαίρομαι για κάτι. Θεική δυάδα, αγία τριάδα ύστερα και πλέον ακαταμάχητη τετράδα θα 'λεγες. Θα σου φανούν πολύ κοινά όλα αυτά μα πόσο σημαντική είναι μια δυνατή και αληθινή φιλία; Έχω λοιπόν μια φιλία γέματη αγάπη, χιούμορ, παιδικότητα, ωριμότητα, τρέλα, μαγκιά, χαζομάρα, φαντασία ,στοργή και δύναμη και και και και. Μια καθημερινότητα 24ώρη ΑΛΛΑ όχι συνήθεια. Η φιλία δεν έχει καμιά σχέση με την συνήθεια.
Είσαι εδώ γιατί θες. Είμαι κοντά σου γιατί θέλω. Σου λέω το μυστικό μου και ξαλαφρώνω. Μου λες το αγκάθι σου και σ' αγκαλιάζω. Σε πιάνω από το χέρι και χορεύουμε. Γελάμε, τραγουδάμε, μεθάμε και μοιραζόμαστε. Είστε εκεί και πολύ το ευχαριστιέμαι. Και με κάνατε για ακόμη μια φορά να κλάψω που σας έχω και να γελάσω σατανικά που με έχετε.
Κανονίζουμε αύριο να παίξουμε τις κουμπάρες; Θα δούμε

Υ.Γ. Δε μ' αρέσει αυτό που έγραψα, αλλά ήθελα να το πω

1 σχόλιο: