Είνα κάποιες μέρες που δε βγαίνεις από τις σκέψεις σου. Χάνεσαι με τις ώρες μέσα τους κι ούτε το καταλαβαίνεις. Λίγος ρυθμός, λίγες χορδές και μια φωνή αρκεί να σε ταξιδέψει σε μια γλυκιά κατάθληψη που αποφεύγεις τον άλλο καιρό. Δε ξέρω αν μ' αρέσει που βυθίστηκα και 'γω έτσι αλλά το θέμα είναι πως νιώθω λες και δε ξέρω κολύμπι να βγω στην επιφάνεια.
Ξέρεις τι; Βαρέθηκα την αναμονή, αχ πόσο την βαρέθηκα. Και αυτό το αίσθημα της αμφιβολίας, πάρτο από 'δώ. http://www.youtube.com/watch?v=y8AWFf7EAc4
πράγματι :|
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ μισώ την αναμονή δεν την έχω βαρεθεί απλά ..
ωραίο το τραγούδι;/